Zatopić się .... w czymś. To submerge ... one/your self in sth. Siadaj proszę pogadamy. Piotr Wujec

Zatopić się .... w czymś.
"To submerge ... one/your self in sth."
z cyklu: Siadaj proszę pogadamy

Piotr Wujec 

Zatapiamy się to zwrot wieloznaczny, jak sądzę nie tylko w naszym języku. Zatapiamy siebie i rzeczy. Oglądamy zatopienie i sami go doświadczamy. Pomyślałem, że warto obrazy nałożyć na słowo, moje obrazy. Zbijając w całość moje doświadczenie, obraz i słowo. 

Taki mój eksperyment.

No to zatopmy się wspólnie, ja pokażę gdzie się zatapiałem. Swoją drogą posiadanie dziś przez każdego telefonu z możliwością robienia zdjęć daje mi i Wam szansę utrwalenia mijanych obrazów. 

Będąc w Gdańsku zatopiłem swój wzrok w zatopionym kutrze. 

Będąc w Gdańsku zatopiłem swój wzrok w zatopionym kutrze. fot. Piotr Wujec

Zatapiałem też wzrok w górach Teneryfy. Zatapiając się w te boczne drogi, widziałem betonowe zbiorniki zatopione w stoki gór, z zatopionymi w zbiornikach ... plastikami.

Zatapiałem też wzrok w górach Teneryfy. Zatapiając się w te boczne drogi, widziałem betonowe zbiorniki zatopione w stoki gór, z zatopionymi w zbiornikach ... plastikami. fot. Piotr Wujec

Innego dnia wchodząc wyżej i głębiej w piękne góry Teneryfy, idąc pustymi szlakami, zatapiałem się samotnie w suchą pustkę morza sosen. Podobnie jak ja, zatapiało się to samotne liściaste drzewo. Z tym, że ono zatapiało korzenie w skaliste podłoże.

Góry Teneryfy, idąc pustymi szlakami, zatapiałem się samotnie w suchą pustkę morza sosen. Podobnie jak ja, zatapiało się to samotne liściaste drzewo. Z tym, że ono zatapiało korzenie w skaliste podłoże. fot. Piotr Wujec

Zatapiałem się też w morzu sosen w innych miejscach. Idąc szlakami Puszczy Kampinoskiej spotkałem zatopiony w morzu sosen krzyż, którzy stoi od stu lat na rozstaju puszczańskich dróg.

Idąc szlakami Puszczy Kampinoskiej zobaczyłem zatopiony pośród sosen krzyż, który od stu lat stoi na rozstaju. fot. Piotr Wujec

Idąc dalej przez Puszczę Kampinoską mijałem zatopione w mokradłach i bagnach drzewa.

Mariewskie Łąki mijam zatopione w bagnach konary. Puszcza Kampinoska fot. Piotr Wujec

W gęstwinie puszczańskiej zieleni zatapia się Szeroka Warszawska Droga. Dawniej tędy szedł szlak, dziś to droga techniczna. Warto nią pójść szukając miejsca, gdzie można się zatopić w ciszy lasu.

Szeroka Warszawska Droga zatapia się stopniowo w gęstwinie puszczy. fot. Piotr Wujec AD 2018

Wracając zatopiony w myślach spotkałem też zatopionego w myślach puszczański ego lisa. Spotkałem go pod Roztoką zatopionego w myślach, mało czujnego. To chyba ciekawy przykład zatopienia się w czymś przez zwierzę.

Spotkałem też zatopionego w myślach puszczański ego lisa. Spotkałem go pod Roztoką zatopionego w myślach. fot. Piotr Wujec

W innym rejonie też można łatwo zatopić się w myślach i widokach. Za każdym razem idąc przez Mnichową Plaśń zatapiam się w widokach gdy na moich oczach Rysy zatapiają się w chmurach....

Idąc przez Mnichową Plaśń zatapiam się w widokach, tym bardziej gdy na moich oczach Rysy zatapiają się w chmurach. fot. Piotr Wujec AD 2018

W Dolince za Mnichem zatapiam wzrok w zderzenie cywilizacji i dzikiej przyrody widoczne nad Wrotami Chałubińskiego.

 Zatapiam wzrok w zderzenie cywilizacji i dzikiej przyrody widoczne nad Wrotami Chałubińskiego. fot. Piotr Wujec AD 2018

Zatapianie dobrze widać na skalistych północnych wybrzeżach Teneryfy, gdzie oceanowi hiszpańskie dzieci dają się .... zatapiać.

W tym samym roku widzę jak na skalistych północnych wybrzeżach Teneryfy hiszpańskie dzieci dają się .... zatapiać. fot. Piotr Wujec

Poza myślami można zatopić też rzeczy, nawet na wysokości 1300 m n.p.m. Jak to zrobić? Odpowiadam. Zatopić można widelec siedząc na tatrzańskim Kopieńcu Wielkim...

Zatopić można widelec siedząc na tatrzańskim Kopieńcu Wielkim... fot. Piotr Wujec

Zatopić można wzrok będąc też poza górami, na przykład na Małej Nizinie Węgierskiej idąc przez urocze miasto Papa. 

Zatopić można wzrok będąc też poza górami, na przykład na Małej Nizinie Węgierskiej idąc przez urocze miasto Papa. Papa, AD 2016, fot. Piotr Wujec

Nie tylko my ludzie mamy prawo się "zatapiać". Zatapiają się też rośliny, np. zatapiają one korzenie w dziwnych miejscach, jak ta pięknotka na torach w Karkonoszach. 

Zatapiają się też rośliny, np. zatapiają one korzenie w dziwnych miejscach, jak ta pięknotka na torach w Karkonoszach. fot. Piotr Wujec, Karkonosze 2018 r.

Owszem rośliny mogą cierpieć na skutek ludzkiego zatapiania. Ktoś lata temu zatopił nóż w pniu tego drzewa, gdy było młode. Napis pozostał do dziś widoczny dla nas ze szlaku na Śnieżkę. Rośnie wraz z drzewem gdy już jego autor... nie rośnie od dziesiątków lat.  

Ktoś lata temu zatopił nóż w pniu tego drzewa, gdy było młode. Napis pozostał do dziś widoczny dla nas ze szlaku na Śnieżkę. fot. Piotr Wujec

Zatapiają wzrok i ludzie, i święci, i posągi. Bywało tak, że Św. Józef wraz ze mną zatapiał wzrok w ośnieżonym we wrześniu Giewoncie. Obaj znaleźliśmy spokój w pełnym ciepła i gościnności zakonnym Domu Św. Józefa w Zakopanym. 

Św. Józef wraz ze mną zatapiał wzrok w ośnieżonym we wrześniu Giewoncie. Obaj znaleźliśmy spokój w pełnym ciepła i gościnności zakonnym Domu Św. Józefa w Zakopanym. fot. Piotr Wujec. 

Zatapiać mogę też mogę leniwie łyżeczkę w kawie, siedząc w Arsenale Królewskim i patrząc na angielską pogodę...

Zatapiać mogę też mogę leniwie łyżeczkę w kawie, siedząc w Arsenale Królewskim i patrząc na angielską pogodę... fot. Piotr Wujec

Bywało i tak, że to nie ja zatapiałem wzrok lecz we mnie zatapiano wzrok. Zatopił we mnie wzrok ten piękny koń w Karkonoszach...

fot. Piotr Wujec, Czasami to nie ja zatapiałem wzrok lecz we mnie zatapiano wzrok, jak ten koń w Karkonoszach. Karkonosze 2018 r.

W innym miejscu zatopiła we mnie wzrok karkonoska wiedźma, gdy przystanąłem zobaczyć jej drewniany zamek.

Zatopiła we mnie wzrok karkonoska wiedźma, gdy przystanąłem zobaczyć jej drewniany zamek fot. Piotr Wujec, 

Zatapiamy też usta. Sam to widziałem i ująłem, gdy na szlaku mój Syn zatapiał usta w rześkiej tatrzańskiej wodzie. 

Ująłem, gdy na szlaku mój Syn zatapiał usta w rześkiej tatrzańskiej wodzie. 
fot. Piotr Wujec

Innym razem sześćset kilometrów od Tatr ja zwlekałem z zatopieniem ust w porannej kawie, zatapiając wzrok o poranku w toń Jeziora Kisajno...

Innym razem ze smutkiem zatapiałem wzrok, pełen przerażenia, w widoczne skutki rozwoju przemysłu chemicznego, który skutkuje siarką widoczną w rzece, w okolicach Twierdzy Wisłoujście. 

Kiedy indziej ze smutkiem zatapiałem wzrok, pełen przerażenia, w widoczne skutki rozwoju przemysłu chemicznego, który skutkuje siarką widoczną w rzece. fot. Piotr Wujec

Wracając do milszych przypadków zatopienia.

Nagrodą za czas poświęcony na studiowanie map jest dla mnie wyszukanie skarbów historii. Szukając je w terenie warto podążyć na Dolnym Śląsku wąską drogą zatopioną w zieleni pogórza Karkonoszy.

Warto podążyć na Dolnym Śląsku wąską drogą zatopioną w zieleni pogórza Karkonoszy. fot. Piotr Wujec

Potem idę jeszcze ostro w górę ścieżką zatopioną w gąszczu celem dojścia do... zatopionych w zieleni ruin myśliwskiego zameczku z XVIII w. na Wzgórzu Radziwiłła, ponad Pałacem Ciszyca.

 

Idę ostro w górę ścieżką zatopioną w gąszczu celem dojścia do... zatopionych w zieleni ruin myśliwskiego zameczku z XVIII w. na Wzgórzu Radziwiłła. 
fot. Piotr Wujec

Zatopić się można też w modlitwie, stojąc przed cudownym źródełkiem i rzeźbą Matki Boskiej u wrót Klasztoru Albertynów na Śpiącej Górze w Tatrach.  

Zatopić się można w modlitwie, stojąc przed cudownym źródełkiem i rzeźbą Matki Boskiej u wrót Klasztoru Albertynów.
fot. Piotr Wujec, Tatry AD 2018 r.

Podsumowując

Zatapiamy się w myślach, zatapiamy nasz wzrok, zatapiamy też rzeczy, w tym kutry, zatapiamy zęby, zatapiamy lub jesteśmy zatapiani. 

Kończę rozważania o zatapianiu zdjęciem zatopionego w myślach górala, a za nim zatopionej w chmurach grani Tatr Wysokich, życząc sobie i Wam czasu na zatapianie się w swoich myślach...

Ciekawy widok zatopionego w myślach górala, a za nim zatopionej w chmurach grani Tatr Wysokich, fot. Piotr Wujec

Dziękuję za uwagę

Piotr Wujec

O autorze: Piotr Wujec - pasjonat łażenia po górach i żagli (sternik jachtowy), miłośnik rodzinnego miasta Warszawy, pasjonat lotnictwa, ukończył Zarządzanie Infrastrukturą Lotniczą na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, Prawo Lotnicze na Uczelni Łazarskiego oraz kurs szybowcowy Aeroklubu Warszawskiego. 

Zawodowo Piotr Wujec jest prawnikiem, absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego, doktorantem w Instytucie Prawa Upadłościowego i Restrukturyzacyjnego Uczelni Łazarskiego, ma za sobą zdobyte przez 20 lat doświadczenie obsługi i negocjowania po stronie społecznej 24 procesów prywatyzacji, kilkunastu sporów zbiorowych i innych złożonych procesów.