Świńska Krzywda przez Parowy Dupne, KPN

Świńska Krzywda przez Parowy Dupne, zahaczając o Babską Górę

Magia nazw. Polska bezpośredniość znajduje wyraz w historycznych nazwach na Mazowszu.

Znalazłem ten opis trasy z 2017 r. w roboczym zapasie mojego blogu, a dziś go publikuję. Jako typowy humanista odkryłem też po ponad roku, na własnym blogu, funkcje planowania publikacji. Dobra rzecz. 

fot. Piotr Wujec AD 2017

Wolność słowa

Z powodu mazowieckiego przywiązania do wolności słowa oraz pamięci o zamordyzmie cenzury PRL, dziś tak wielu z nas czuje lęk przed słowem „poprawność polityczna”, czy też dławieniem wolności sowa pod hasłem „walki z mową nienawiści”. Na szczęście dla tego tekstu poprawność polityczna dopiero zaczyna zalewać nasz kraj nadpływając z zachodu.

Uspokajam, dziś jeszcze nie dotarła ona na mapyJ

Jedna z map mijanych na puszczańskim szlaku.fot. Piotr Wujec 2017 

Skąd się bierze takie zagęszczenie ciekawych nazw na terenie Puszczy Kampinoskiej?

Z przeszłości osadniczej tej części Mazowsza.

Pozostały dziś na mapach nazwy po licznych wsiach i gruntach ornych dawniej rozdzielających resztki ekosystemu Puszczy ocalałe po II Wojnie Światowej, przed rabunkowym wyrębem prowadzonym przez Niemców (1939-1945).

Dygresja.

Rzecz o poszanowaniu dzikiej przyrody

Tutaj mała dygresja na temat jednego „n” i dwa razy „p”…

… czyli o Niemcach, przyrodzie i pouczaniu.

Dziś gdy słucham niemieckich pouczeń nas na temat dbania o polską przyrodę to chce mi się śmiać, mając wiedzę o faktach.

Niemcy podobnie okrutnie, jak w latach 1939-1945, postąpili wobec polskiej przyrody podczas I Wojny Światowej, gdy to w Puszczy Białowieskiej niemieccy żołnierze, gorliwie wykonując rozkazy, wybili wszystkie żubry (ocalałe w Europie jedynie tam, dzięki trwającej od XV w. opiece kolejnych polskich królów, którą też kontynuowali carowie). Mało tego, nasi zachodni sąsiedzi zadbali tez o zalesienie puszczy, ba zbudowali nawet specjalne torowiska, aby przyśpieszyć jej wycinanie.

Niestety polskie żubry nie przetrwały niemieckich krótkich rządów 1915 -1918, tak jak ich potomek ostatnio wyprawy do Niemiec. Został on zastrzelony przez Niemców, gdy to pasł się spokojnie po zachodniej stronie Odry (u nas żyje na wolności blisko tysiąc żubrów, u nich żaden).

Zresztą z historii wiemy, że przekraczanie wpław Odry w kierunku zachodnim, bez odpowiedniego przygotowania, grozi zastrzeleniem przez Niemców, szczególnie na podejściach do BerlinaJ

Jeszcze w temacie różnicy pomiędzy teoretyczną, a praktyczną miłością do przyrody, kilka słów o niedźwiedziach.

U nas niedźwiedzie ocalały do dziś, a zaczęły być chronione ok. 70 lat temu.

Z tego co pamiętam z kart kwartalnika „Tatry” to w Niemczech ostatniego niedźwiedzia ubito ok. 160 lat temu. Dziś ich brak w Niemczech wydaje się dla nas Polaków zastanawiający, szczególnie gdy patrzy się na mapę i istnienie tam, porównywalnych z naszymi, zwartych kompleksów leśnych.

Znając fakty patrzymy i na tę różnicę między narodami inaczej. 

Kilka lat temu w Niemczech pojawił się pierwszy dziki niedźwiedź od ponad 150 lat.

Niestety biedak nie wiedział o zakresie niemieckiego poszanowania dzikiej przyrody. Niedźwiedź ten „śmiał” nadszarpnąć trochę inwentarza niemieckich gospodarzy (rzecz do której przywykli polscy gospodarze z tolerancji dla praw przyrody).

No bezczelny dzikus! Sam sobie nagrabił nie znając przepisów. W tej sytuacji, jak najbardziej zgodnie z tradycją, Niemcy niedźwiadka … odstrzelili.

Zaczynam wchodzić w temat pt. czy mentalność narodów można zmienić…

Kończę więc ten wątek.

Wracając do Puszczy Kampinoskiej.

KPN

Na jej terenie, dzięki staraniom Państwa Jadwigi i Romana Kobendzów, w 1959 roku powstał Kampinoski Park Narodowy (KPN). Od momentu powstania KPN władze PRL, na mocy szeregu aktów prawnych metodycznie poszerzały obszar parku poprzez włączanie do niego obszarów rolnych, celem ich zalesienia. Tym samym KPN będący obecnie najrozleglejszym polskim parkiem narodowym powstał dzięki zaangażowaniu Państwa Polskiego od ustawodawcy po władze wykonawcze.

Latami na terenie KPN odbywał się dobrowolny wykup gruntów ornych prowadzący do wyludniania całych wsi. Taka polityka ukierunkowana na budowanie zwartego ekosystemu pomogła w stworzeniu warunków koniecznych dla powrotu do Puszczy Kampinoskiej gatunków, które zniknęły z niej w XIX w.

Obserwowaliśmy najpierw kilkadziesiąt lat temu powrót do KPN łosia, a potem kilkanaście lat temu rysia. Oba powroty odbyły się dzięki ingerencji polskich leśników oraz przyrodników. Istotny był udział polskich leśników oraz Lasów Państwowych w tym żmudnym, trwającym dziesiątki lat, procesie zalesiania obszaru KPN.

Gdy byłem mały moja Mama zabierała mnie czasami zamiast do przedszkola, to do swojej pracy, czyli do Instytutu Leśnictwa (IBL), który mieścił się w Warszawie przy ul. Wery Kostrzewy, dziś Bitwy Warszawskiej 1920 roku. Jakie to było ciekawe. Pamiętam z dzieciństwa widok słoi z robakami, motylami i próbki szyszek, a do tego inteligentne twarze leśników, ciekawie mówiących o przyrodzie.

Pamiętam z dzieciństwa i młodości wyprawy z Rodzicami do Puszczy Kampinoskiej, potem je kontynuowałem sam za młodu, a potem z Synami. Dziś widzę, jak puszcza starzeje się razem ze mną. Choć patrząc na jej drzewostan, nadal młodych wiekiem drzew, widzę, że ona starzeje się w wolniejszym niż ja tempieJ

Dziś maszerując przez rozległe połacie lasów Puszczy Kampinoskiej, aż trudno uwierzyć, że idziemy po dawnych piaszczystych wydmach, parowach, polach uprawnych lub nieużytkach. Widać ogrom pracy naszych leśników, Lasów Państwowych i KPN. Pracy zalesiania udanej dzięki zdecydowanej ingerencji naszego państwa od okresu PRL po dziś.

Idziemy!

Co zrobić aby zobaczyć Świńska Krzywdę przez Parowy Dupne?

Wystarczy pojechać do Roztoki, nie tej w Tatrach Wysokich lecz u nas na Mazowszu w Puszczy Kampinoskiej przy drodze nr 579. Jest tam gdzie zaparkować, a po zaparkowaniu na parkingu należy przejść przez drogę na Leszno kierując się na zachód. Po drugiej stronie drogi jest wejście na szlak zielony prowadzący do historycznej wsi Górki.

Wieś Górki jest wsią, w której za Zaborów rosyjscy żołnierze wieszali naszych powstańców 1863 roku, a za PRL mieszkańcy łamiąc zakaz komunistów zbudowali sobie kościół, potem ścierając się z Milicją w jego obronie.

Uwaga. Na końcu tekstu jest krótka nota historyczna na temat relacji władza – kościół w Polsce, w kontekście zwalczania kościoła.

Początek marszu mieszany las w okolicy Roztoki. fot. Piotr Wujec AD 2017

Wracamy na szlak.

Trasa opisana w najbliższych dwóch odcinkach na moim blogu odcinkach zajmuje raptem ok 6 godzin.

Idąc zielonym szlakiem przez około godzinę do Babskiej Góry mijamy po prawej piękny drzewostan Rezerwatu Żurawinowe.

fot. Piotr Wujec AD 2017

Następnie po kilkunastu minutach marszu zielonym szlakiem drogą leśna, szlak odbija w prawo w las.

Parowy Dupne

Wchodzimy ścieżką w uroczy starodrzew noszący ślady dawnej eksploatacji. 

Parowy może i były dupne, ale … lat temu kilkadziesiąt, dziś to piękna okolica.

Po prawej mijamy Poligon, którego nazwa oddaje dawne dzieje tego dziś gęsto zalesionego miejsca.

Pogranicze Parowów Dupnych i Poligonu. KPN. fot. Piotr Wujec

Jest to piękny i dziki obszar Puszczy. 

Widać ślady eksploatacji lasu dawno temu przez człowieka. 

Parowy Dupne, ślady wykorzystania przez człowieka lasu. KPN. fot. Piotr Wujec 2017 

Ścieżka uroczo wije się przez Puszczę. 

Prowadząc nas do Leszowskiej Drogi gdzie styka się szlak zielony z czerwonym Głównym Szlakiem Puszczy Kampinoskiej.

Lesznowska Droga. KPN. fot. Piotr Wujec 2017

Górki

Dochodzimy po około 2 godzinach marszu od Roztoki do Sosny Powstańców w Górkach.

Górki. Sosna Powstańców. KPN. fot. Piotr Wujec AD 2017

Sosna ta jest już w stanie szczątkowym. Na niej rosyjscy żołnierze wieszali w styczniu 1863 roku wyłapywaną w Puszczy Kampinoskiej warszawską młodzież, uchodzącą przed branką do rosyjskiej armii oraz wziętych do niewoli powstańców.

Po modlitwie pod krzyżem warto zerknąć na zachód, po drugiej stronie drogi do Górek widać łąki i zagajniki Świńskiej Krzywdy.

fot. Piotr Wujec AD 2017

Po modlitwie pod krzyżem warto zerknąć na zachód, po drugiej stronie drogi do Górek widać łąki i zagajniki Świńskiej Krzywdy.

Górki. Sosna Powstańców. Kapliczka. KPM. fot. Piotr Wujec

 Dziękuję za uwagę, w kolejnym odcinku opiszę uroczysko Zamczysko. 

Poniżej krótka nota historyczna.

Piotr Wujec lipiec 2017

Nota historyczna

Tak, tak, był w naszym kraju długi czas gdy władza metodycznie niszczyła Kościół Katolicki.

Najpierw czynili to zaborcy.

Od Austriaków, którzy w wielu polskich miastach burzyli katolickie kościoły lub przekazywali je Ukraińcom (np. w Przemyślu austriaccy zaborcy zburzyli klasztor i kościół, a polską bazylikę przekazali Ukraińcom grekokatolikom. Ojciec Święty Jan Paweł II, pomimo oczekiwań mieszkańców Przemyśla, wspaniałomyślnie zdecydował się zrzec oczekiwania jej zwrotu.).

Poprzez Niemców, którzy:

najpierw w XIX w. - w ramach polityki Kanclerza Bismarka metodycznego niszczenia Kościoła Katolickiego – rozbudowali propagandę antykościelną celem dyskryminacji Kościoła, prześladowali katolików i Kościół na ziemiach polskich (włącznie z odbieraniem prawa do budowy domów na posiadanej przez Polaków katolików ziemi, co skutkowało oporem np. wóz Drzymały)

a następnie w okresie 1939-1945, w ramach walki ideologii nazistowskiej z wiarą (proszę nie mylić, jak większość mediów, nazizmu z faszyzmem, ten drugi był tylko we Włoszech, gdzie to włoscy faszyści nie zwalczali Kościoła, mylenie zbrodniczej niemieckiej ideologii i jej człowieka - nazisty z włoskim faszystą , to tak jak mylenie komunisty z socjaldemokratą, błąd denerwujący dla tych z nas, którzy cenią sobie wiedzęJ).

W okresie okupacji metodycznie i planowo mordowali Niemcy polskich księży (od katolickich, po  poczuwających się do polskości duchownych ewangelicko augsburskich).

Po Rosjan, którzy mając świadomość, że Kościół jest nośnikiem polskości, od upadku Powstania Styczniowego prowadzili antykościelną propagandę (na wzór niemieckiej) celem zdyskredytowania Kościoła, kasowali też katolickie zakony, rekwirując ich majątek, w tym dobra kultury.

Przez dziesiątki lat kościoły katolickie zamieniali Rosjanie na cerkwie, w tym tak zasłużone dla Polski jak kościół Św. Wawrzyńca w szańcach Woli, przy którym poległ gen. Sowiński. Skutek był taki, że w Warszawie było w 1916 roku (moment utworzenia przez Niemcy i Austro-Węgry Królestwa Polskiego) więcej cerkwi niż kościołów, przy raptem kilkuprocentowej mniejszości prawosławnej.