Sztuka na murach czy mury sztuki? Miasto Trędowatych. La Iglesia del Sanatorio de Abades. Christian heritage.

 

Sztuka na murach czy mury sztuki? 

Abades - Miasto Trędowatych
La Iglesia del Sanatorio de Abades

 

Nasze życie jest mało przewidywalne. To wiemy. Jadąc zwiedzić tzw. "Miasto Trendowatych", na Teneryfie koło miasta Abades, byłem przygotowany na ruiny. 

 

Owszem one były, te ruiny. Jednak też była sztuka w tych ruinach.

Zarówno ciekawa sztuka, jak i kiepska sztuka. Sztuka graffiti.

La Iglesia del Sanatorio de Abades, Teneryfa, fot. Piotr Wujec AD 2020

Może po kolei.

Układ wpisu

1.      Rys Epoki.

2.      Powstanie szpitala.

3.      Dzieje kompleksu po likwidacji szpitala.

4.      Sztuka i refleksja.

5.      Jak dojechać?

 

La Iglesia del Sanatorio de Abades fot. Piotr Wujec AD 2020

 

1.      Rys Epoki.

 

Dla Hiszpanii pierwsza połowa lat 30 XX wieku, po obaleniu króla i utworzeniu Republiki Hiszpańskiej, to okres krwawej dyktatury.  W okresie Republiki Hiszpańskiej rządzący tą republiką Komuniści oraz Socjaliści stosowali terror wzorując się na dyktaturze Stalina (Rosji Sowieckiej). Wówczas pomagała republikanom Rosja Sowiecka.  

W celu zaprowadzenia „rządów ludu” lewicowe władze Republiki Hiszpańskiej (identycznie jak Lenin a potem Stalin w Rosji) mordowały w Hiszpanii: duchownych, inteligencję, oficerów, właścicieli ziemskich, właścicieli firm i wszelkie osoby o innych poglądach niż lewicowe.

Najpierw na wzór Rosji rząd lewicowy (rząd Republiki Hiszpanii) wymordował lub usunął z armii oficerów floty wojennej budując czerwoną flotę z pomocą rosyjskich oficerów przysłanych przez Stalina. 

Identyczna sytuacja była w Polsce komunistycznej gdzie po 1945 roku komuniści zamordowali wielu oficerów Polskiej Marynarki Wojennej, tych co odważnie walczyli przeciwko Niemcom w 1939 roku i potem, np. tzw. zabójstwo sądowe polskich komandorów w 1952 roku za PRL (niestety żaden sędzia i prokurator odpowiedzialny za tą zbrodnię nigdy po 1989 roku, po niby "upadku komuny", za nic nie odpowiedział!). Jak widać komuniści mają ten sam mechanizm w Rosji, Hiszpanii a potem w Polsce, czyli najpierw eliminują oficerów floty wojennej. 

Wracając do Hiszpanii. 

Następnie rząd Republiki Hiszpanii zaczął zabijać i prześladować oficerów wojsk lądowych (pochodzących z inteligencji, mieszczaństwa i szlachty). Jednak tych oficerów, którzy byli lubiani przez żołnierzy, rząd Republiki Hiszpańskiej bał się mordować w Hiszpanii. Takich znanych i lubianych oficerów Republikanie zsyłali poza kontynentalną Hiszpanię.

Wśród lubianych i szanowanych hiszpańskich oficerów zesłanych poza Hiszpanię przez lewicowy rząd był gen. Franco. Ten generał został zesłany przez rząd Republiki Hiszpanii na wyspę w Afryce, czyli na Teneryfę. 

Na Teneryfie lewicowy rząd Republiki Hiszpanii zorganizował trzy zamachy na gen. Franco, żaden z tych zamachów nie doprowadził do Jego śmierci. Te trzy zamachy skłoniły gen. Franco do buntu.

W 1936 roku, w biały dzień, po wyprowadzeniu z budynku parlamentu, lewicowi rządowi milicjanci zamordowali posła do Kortezów (Hiszpański parlament) i zarazem przewodniczącego klubu parlamentarnego chrześcijańskiej demokracji. Ta zbrodnia miała zastraszyć Hiszpan i Madryt. Po tej zbrodni lewicy każdy Hiszpan mający inne poglądy niż komunistyczne czuł lęk.

Wówczas w 1936 roku generał Franco opuścił Teneryfę i udał się do Hiszpańskiego Maroka w Afryce. W 1936 roku z lęku przed dalszym rządem komunistów i socjalistów zbuntowała się część hiszpańskiej armii stacjonująca w Afryce.

Za pomocą raptem kilku transportowych samolotów Ju 52, pożyczonych z Niemiec (każdy zabierał raptem maksymalnie do 20 żołnierzy z ekwipunkiem), w ciągu kilku tygodni - z Afryki do europejskiej Hiszpanii - gen. Franco przerzucił kilka tysięcy żołnierzy. Wojsko lądowe hiszpańskie i ludność, tak się bało komunistów (Republiki Hiszpańskiej), że praktycznie nikt nie przeszkadzał gen. Franco w przerzucaniu wojsk z Afryki do Europy.

Tak zaczęła się w 1936 roku  hiszpańska wojna domowa, od serii morderstw dokonywanych przez lewicowe milicje na  Hiszpanach mających inne niż lewicowe poglądy, palenia kościołów i zakonów. 

Nie ma nic gorszego niż bark tolerancji.

Niestety ten brak tolerancji dla innych poglądów niż lewicowe i brak tolerancji dla katolicyzmu był przyczyną wybuchu buntu i dużego poparcia dla  zbuntowanych żołnierzy w Hiszpanii. 

Wojna domowa w Hiszpanii 1936 -1939 r.

 

Straszna była ta wojna. 

Miała wymiar: ideologiczny, religijny, narodowy. 

Katalończycy i Baskowie wspierali Republikę licząc na niepodległość od Hiszpanii, do dziś widocznej dominacji w federacji Królestwa Hiszpanii jednego z narodów, tj. Kastylijczyków (Hiszpan).

Odsyłam do mojego wpisu z 2017 roku na tym blogu o Katalonii: 

https://wujec.blogspot.com/2017/10/katalonia-w-hodzie-katalonii-spocznij.html

https://wujec.blogspot.com/2017/10/katalonia-w-hodzie-katalonii-spocznij.html

Przypominam.

Określenie "tolerancja" oznacza zgodę na prezentowanie i posiadanie poglądów obcych osobie tolerancyjnej, poglądów z którymi się ta osoba nie zgadza lecz mimo to je toleruje w przestrzeni publicznej. 

Tolerancji zabrakło w republikańskiej Hiszpanii.

Brak było tolerancji po Wojnie Domowej podczas dyktatury gen. Franco...

 

Na Teneryfie większość ludności tej wyspy nie wspierała komunistów. 

Z tego powodu gen. Franco czuł sentyment do Teneryfy. Wspierał lub inicjował gen. Franco wiele inwestycji na Teneryfie.

Abades. fot. Piotr Wujec AD 2020 

 

2.      Powstanie szpitala.

 

O jakie miasto trędowatych chodzi?

 

fot. Piotr Wujec AD 2020

W 1934 roku koło małego miasteczka Abades - na skalistym wybrzeżu Teneryfy, po wschodniej suchej i półpustynnej stronie wyspy - rozpoczęła się budowa rozległego kompleksu szpitalnego dla osób trędowatych.

W tym okresie trąd był uznawany za chorobę nie uleczalną a osoby chore izolowano.

Budowa tego szpitala dla trędowatych była robiona z jeszcze większym rozmachem po upadku Republiki Hiszpańskiej i ponownym utworzeniu Królestwa Hiszpanii.

Kompleks szpitalny był rozległy. Obejmował ten kompleks - przeznaczony do zamieszkania przez chorych na trąd: szpital, liczne domy dla trędowatych, każdy dom z węzłem sanitarnym, krematorium, sklepy, kościół, magazyny.

Tak w temacie węzła sanitarnego:)

fot. Piotr Wujec

3.      Dzieje kompleksu po likwidacji szpitala.

Po wynalezieniu i wdrożeniu lekarstwa oraz systemu leczenia trądu szpital ten został zlikwidowany. 

Na jego miejscu powstała jednostka wojskowa.

Dlaczego?

Hiszpania posiadała w Afryce w XX w., obok położonego w Afryce Północnej Maroka Hiszpańskiego, też rozległą Saharę Hiszpańską.

Sahara Hiszpańska - dziś zwana Saharą Zachodnią - jest położona na pograniczu Afryki Środkowej i Północnej, na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego, praktycznie na wysokości Wysp Kanaryjskich. Z tego powodu Teneryfa była ważną dla Hiszpanii bazą. 

Od momentu uzyskania przez Królestwo Maroka niepodległości w 1956 roku Maroko próbowało zająć Saharę Zachodnią. Hiszpania mając na uwadze konieczność utrzymania swojego terytorium w całości utrzymywała spore siły na Teneryfie do 1976 roku. 

Nawet po wycofaniu się Hiszpanii w 1976 roku z Maroka Hiszpańskiego, Maroko nadal bez powodzenia próbuje opanować Saharę Zachodnią przy oporze antymarokańskim jej mieszkańców. Jest to rejon bardzo mało zaludniony, pustynny, jednak ma strategiczne położenie nad oceanem, a do tego długie wybrzeże i duże obszarowo łowiska.

Po likwidacji bazy wojskowej dawny kompleks szpitalny dla trędowatych popadł w ruinę. 

 

fot. Piotr Wujec AD 2020

4.      Sztuka i refleksja.

W 2020 roku pojechaliśmy zwiedzić ruiny w Abades wraz z moją żona i synami.

Miejsce to zrobiło na mnie duże wrażanie z trzech powodów.

Pierwszy.

Budynki, ich ciekawy rozkład, dobrze zaplanowane położenie przestrzenne, pełny węzeł sanitarny w każdym.

Abades. La Iglesia del Sanatorio de Abades fot. Piotr Wujec AD 2020

Warto zobaczyć jak Hiszpanie ten kompleks dobrze rozplanowali.

 

Drugi

Sztuka

Graffiti od tej lekkiej…

 

fot. Piotr Wujec AD 2020

Do tej smutnej…

 

Smutne graffiti. fot. Piotr Wujec

 

Pełnej seksu…

 

fot. Piotr Wujec

 

 

Pełnej refleksji o chorobie będącej powodem powstania tego kompleksu szpitalnego…

 

fot. Piotr Wujec

 

fot. Piotr Wujec

 

fot. Piotr Wujec

 

Z bajkowymi akcentami…

 

fot. Piotr Wujec AD 2020

 

La Iglesia del Sanatorio de Abades fot. Piotr Wujec

 

fot. Piotr Wujec AD 2020

 

Trzeci

 

La Iglesja del Sanatorio de Abades

Kościół, a raczej to co z niego zostało.

La Iglesia del Sanatorio de Abades fot. Piotr Wujec AD 2020

Refleksji o przemijaniu i Europie XXI w., zapatrzonej w bliską komunistom ideę życia ludzi bez wiary w Boga.

Przepraszam nie tylko komuniści, ateistą wojującym był też Hitler. 

Identycznie jak komuniści (Lenin, Trocki, Stalin) też naziści niemieccy zwalczali katolicyzm chcąc w miejsce chrześcijaństwa stworzyć „nowe wartości”.  

Natomiast brak było antyreligijnych postaw u faszystów (włoskich i hiszpańskich).

 

Warto zobaczyć jak smutny jest tak potraktowany kościół…

Ołtarz, a raczej to co z niego zostało. La Iglesia del Sanatorio de Abades fot. Piotr Wujec

 

5.      Jak dojechać

Na poniższej mapie dopisałem położenie Abades oraz La Iglesia del Sanatorio de Abades.

Ruiny znajdują się na północny wschód od miasteczka, na wzgórzu.

 

Miasteczko Abades fot. Piotr Wujec AD 2020

 

W celu dojechania do ruin należy moim zdaniem, po zjechaniu z jedynej na wyspie autostrady (TF-1), nie dojeżdżając do miasteczka Abades, skręcić - jadąc w kierunku Oceanu - w lewo, w gruntową drogę. Po około 500 m jazdy gruntową drogą, za pagórkiem, można zaparkować. Resztę dystansu do ruin kościoła (La Iglesia del Sanatorio de Abades), ok. 500 m., należy przejść pieszo.

fot. Piotr Wujec

Dziękuję za uwagę

Piotr Wujec

kontakt@piotrwujec.pl

https://piotrwujec.pl/