Kłuje w oczy: Pinus Canariensis, Pino Gordo, Pino de las dos Pernadas, Góry Teneryfy

W 2022 roku postanowiłem wejść drogą TF-21 możliwie wysoko w kierunku wulkanu Taide, zaczynając marsz w lipcowym upale od wsi Villaflor (ok. 1300 m n.p.m.), po drodze idąc pod górę mijałem m.in. najwyższe drzewa na Teneryfie, których piękno na długo przykuło moją uwagę.


Pinus canariensis, fot. Piotr Wujec AD 2022



Wprowadzenie

 

Wówczas w 2022 roku - mając na uwadze specyfikę masywu Taide, lipcowy upał, wijącą się drogę - wszedłem drogą TF-21 na wysokość ponad 2500 m n.p.m.

Musiałem w 2022 r. zawrócić, z dwóch powodów:

- wyczerpania się wody - niosłem 11 litrów wody na plecach, przy zużyciu 1 litr na godzinę w tym upale oraz karygodnym zamknięciu przez Hiszpanów ujęcia wody oraz schroniska na wysokości 2100 m n.p.m. tzw. Zona Recreativa Las Lajas, brak było dla mnie szans ani na nocleg, ani na uzupełnienie wody, sam hamak jaki niosłem wody mi nocą nie da:);

- drugiego konieczności zawrócenia z powodu pierwszego, tak aby po północy być na kwaterze.

Osobno opiszę jeszcze kiedyś ten mój marsz 16 godzinny, o którego jednym z epizodów wspominałem w tym moim wpisie:

https://wujec.blogspot.com/2022/08/odkrycie-malunkow-nasciennych-na.html

Dobra lecz co z tym kłuciem? 

Jak widać na moim zdjęciu kłujący w oczy z powodu wzrostu, postury i uroku niejaki Pinus canariensis jest uroczym iglastym drzewem o imponującej wysokości. 

Tak przy okazji w języku katalońskim polskie słowo "postura" też brzmi "postura", znaczy to samo... tj. postawę czyli posturę...

O Katalończykach wiele lat temu po raz kolejny okrutnie potraktownych przez inne narody Królestwa Hiszpanii,  przypominam - to kraj wielonarodowy gdzie, jak w Belgii Belgiem, tak też w Hiszpanii Hiszpanem jest chyba tylko król:) - napisałem w ten a nie inny sposób w tym moim wpisie, odwołując się do ulubionego pisarza mojej młodości:

https://wujec.blogspot.com/2017/10/katalonia-w-hodzie-katalonii-spocznij.html



Pinus canariensis o nazwie "Pino Gordo" fot. Piotr Wujec



Pinus canariensis

Krótki opis gatunku


Pinus canariensis jest iglastym drzewem, które dorasta do 40 m, może mieć ta sosna do 120 cm średnicy pierśnicowej. Bywają też okazy mające wyjątkowo aż 60 m wysokości oraz ponad 250 cm średnicy pnia. Drzewo to ma nadawany przez igły ładny kolor od zielonego do żółto-zielonego. Igły te są zebrane po trzy pęczki o długości od 20 do 30 cm. Mają one ładne drobno ząbkowane brzegi.


Pinus canariensis, fot. Piotr Wujec AD 2022



Wpływ pożarów


Cechą charakterystyczną Pinus canariensis jest występowanie sinych lub niebiesko-zielonych pędów wyrastających z dolnego pnia. Takie pędy pojawiają się w wyniku pożaru lub innych uszkodzeń. Pożary są częste w suchym zwrotnikowym klimacie południowych zboczy masywu Taide (Gór Teneryfy).


Podczas wzrostu pień Pinus canariensis pokrywa się kolejnymi warstwami odpornej kory. Kora ta służy do ochrony tej sosny przed ogniem. Taka budowa Pinus canariensis pozwala tej sośnie na nowo wypuszczać pędy po pożarze. Pkonując w 2018 oraz 2019 roku najdłuższy szlak Teneryfy GR-131 w innej częsci tego masywu mijałem lasy pełne tej sosny "odrodzonej z ognia"...


Pinus canariensis, fot. Piotr Wujec AD 2019



Sosna ta jest jednym z najbardziej ognioodpornych drzew iglastych na świecie. Pinus canariensis jest jednym z niewielu gatunków sosny, które mogą odrodzić się po utracie igieł w pożarze.


Pinus canariensis, fot. Piotr Wujec AD 2019



Szyszki 


Szyszki Pinus canariensis mają do 18 cm długości oraz około 5 cm szerokości. Szyszki te często pozostają zamknięte przez kilka lat czekając na odpowiedni klimat do rozsiania. Ładny jest błyszczący kasztanowo-brązowy kolor tych szyszek.



Występowanie


Ten gatunek drzew występuje wysoko w Górach Teneryfy, z moich obserwacji pojawia się na wysokości ponad 800 m n.p.m., tam gdzie nieco spada wraz z wysokością temperatura. To piękne smukłe drzewo ma gałęzie, które przyjmują ciekawe powyginane formy w miarę jak sosna się starzeje.


Dwa egzemplarze Pinus canariensis powyżej osady Vilaflor mają wysokość przekraczającą 40 metrów wysokości. Sosny te są położone na obszarze parku narodowego Parque Nacional del Teide.

Vilaflor opisałem kilka lat temu w tym moim wpisie:

https://wujec.blogspot.com/2021/06/vilaflore-santa-cruz-de-tenerife.html


Przystanek autobusu jest poniżej ujętego na tym moim zdjęciu zajazdu w Vilaflor, warto w tym zajeździe napić się kawy przed marszem w górę.


fot. Piotr Wujec AD 2022



Trasa:
1- Vilaflor ostatni zajazd na trasie,
2 - droga dawna, gruntowa,
3 - Piono Gordo,
4 - Pino de las dos Pernadas,
fot. Piotr Wujec



UWAGA 

Maszerując przez Góry Teneryfy trzeba mieć przy sobie co najmniej 1 litr wody na godzinę marszu, brak możliwości jej uzupełnienia w górach, brak ujęć wody!


fot. Piotr Wujec AD 2022


Powyżej zajazdu znajduje się droga gruntowa odchodząca w lewo, idąc w górę, od drogi asfaltowej TF-21. Idąc tą starą drogą przechodzimy przez last sosnowy gdzie rosną Pinus canariensis.


fot. Piotr Wujec AD 2022



Po kilkunastu minutach stara droga wpada w asfaltową i marsz jest mniej przyjemny między skalną ścianą a jezdnią, przy dużym ruchu samochodowym.


fot. Piotr Wujec AD 2022



Po kolejnych kilkunastu minutach widać już drogowskazy, w tym prowadzące do najwyższych drzew na Teneryfie.


fot. Piotr Wujec AD 2022


Pino de las dos Pernadas fot. Piotr Wujec AD 2022



Proponuję odbić (ok. 200 m przed dojściem do wysokich drzew) z drogi na ścieżkę kierując się nią do góry w kierunku drzew, wówczas idzie się lepiej kamienistą ścieżką niż ocierając się praktycznie o mijające mnie samochody, z braku pobocza na drodze TF-21…


fot. Piotr Wujec



Pino Gordo

Fat Pine


Najpierw ścieżka prowadzi mnie do najgrubszej sosny na Teneryfie, jest to Pinus canariensis o nazwie „Fat Pine”, sosna ta ma 800 lat oraz imponujący obwód pnia aż ponad 9 m. Sosna ta ma ponad 45 m wysokości, co podkreśla też jej położenie na stoku, jak widać na moich zdjęciach.


Pino Gordo, fot. Piotr Wujec

Mój ekwipunek i informacja o Pino Gordo, fot. Piotr Wujec AD 2022



Niestety przy tej sośnie jest parking i sporo osób.

Warto przejść od tej sosny kilkaset metrów w lewo, stając plecami do ww. sosny. Idąc poboczem drogi do innego pomnika przyrody, też sosny Pinus canariensis i to najwyższej na wyspie.


fot. Piotr Wujec

fot. Piotr Wujec



Gdy do niej szedłem w 2022 roku to przywitało mnie obok tej sosny wiele pięknych ptaków, w tym ten uroczy dzięcioł, który mało sobie robił z mojej obecności...


Zwrotnikowy dzięcioł. fot. Piotr Wujec





Pino de las dos Pernadas, fot Piotr Wujec AD 2022


PINO DE LAS DOS PERNADAS

najwyższe drzewo na Teneryfie


Sama sosna o nazwie "Pino de las dos Pernadas" jest malowniczo położona, do tego daje ulgę od upału jej cień, a brak ludzi wytchnienie.


Pino de las dos Pernadas jest bardzo wysoka gdyż mierzy aż 56 m wysokości, jej pień i korona są piękne, sami zobaczcie.


Pinus canariensis, fot. Piotr Wujec AD 2022


fot. Piotr Wujec AD 2022


Konar tej sosny jest imponujący w obwodzie.


To dobre miejsce aby nacieszyć się cieniem przed marszem w górę.


Autor na tle Pino de las dos Pernadas zbawienna funkcja samowyzwalacza w telefonie...



Podsumowując


Z mojego doświadczenia wielu wypraw w Góry Teneryfy wynika konieczność łapania wręcz każdego cienia, taki cenny cień daje Pino de las dos Pernadas. To dobre miejsce na zjedzenie prowiantu, gdyż jest tam brak turystów, tak licznych pod Pino Gordo.


W sumie to dobrze, że Hiszpanie zbudowali parking pod Pino Gordo, a turystom w tym upale nie chce się iść w celu zobaczenia innych drzew, dobrze dla tych z nas co lubią ciszę:)


Dziękuję za uwagę

Piotr Wujec

https://piotrwujec.pl/kilka-slow-od-siebie/


Komentarze

Najczęściej czytane. EN. The most read posts on my blog.