Roque Imoque pierś wyniosła w górach Teneryfy.

Widok jędrnej piersi Roque Imoque wyniosłej na 1102 m n.p.m korcił mnie do jej dotknięcia, za każdym razem gdy ją mijałem idąc Górami Teneryfy w 2018 czy 2019 r. Dotknąłem jej sterczącego sutka dopiero w 2020 r., z pełnym respektem zawracając pod tym sutkiem, gdy natknąłem się na grób wspinacza, jaki widać na moim zdjęciu...


Roque Imoque, fot. Piotr Wujec AD 2020


Roque Imoque, fot. Piotr Wujec AD 2020



Dziś gdy w Warszawie mamy zwrotnikowy upał 35 st. w cieniu to przypomniał mi się ten mój marsz na Roque Imoque w sierpniowym zwrotnikowym upale roku 2020. Ta powabna pierś ładnie się prezentuje na moim zdjęciu - na prawo od niższego od niej szczytu Roque del Conde (1001 m n.p.m.), jaki zdobyłem w 2018, 2019 oraz 2022 roku. Oddaje to moje zdjęcie zrobione gdy jechałem autobusem celem podjęcia marszu w inne rejony gór z najwyżej położnej wsi na Teneryfie (Vilaflor), którą opisałem w tym moim wpisie:

https://wujec.blogspot.com/2021/06/vilaflore-santa-cruz-de-tenerife.html



Roque Imoque (1102 m n.p.m) z prawej, Roque del Conde (1001 m n.p.m.) z lewej fot. Piotr Wujec AD 2020


Roque Imoque (1102 m n.p.m) wymaga znacznie dłuższego marszu od Oceanu niż zdobycie Roque del Conde (1001 m n.p.m.), jest ta pierś oddalona bardziej w głąb masywu gór Teneryfy. W mojej ocenie trzeba zarezerwować co najmniej 5-6 h na marsz pod górę i około 4 h na zejście nad Ocean plus czas na odpoczynek. W 2020 roku po 2-3 h marszu w górę miałem kryzys na pierwszej z kilku przełęczy, co oddaje moje zdjęcie mojej chwilowej rezygnacji…





WAŻNE w tym miejscu przypominam, że powyżej Arony należy mieć w plecaku co najmniej 8 litrów wody, gdyż w tym upale zwrotnikowym 1 litr wody pije się na godzinę. Ostatnie miejsce do uzupełnienia wody jest w Aronie, w miejscu jakie opisałem tutaj:

https://wujec.blogspot.com/2019/05/arona-fira-teneryfa-3.html


Pod cyfrą 3 jest Roque Imoque, dobrze pokazuje to zdjęcie odległości.



Dobrze odległości pokazuje mapa jaką zamówiłem w Królewskim Hiszpańskim Towarzystwie Geograficznym, niestety na Teneryfie brak możliwości kupienia dobrych górskich map, a szlaki są źle oznaczone. Warto mapy zamówić z Polski.


Roque Imoque nr 12, fot. Piotr Wujec AD 2020



Podejście na Roque Imoque jest na szlaku GR 131, zaczyna się ono około 40 minut marszu powyżej ruin jakie opisałem w tym moim wpisie:

https://wujec.blogspot.com/2024/03/montana-de-suarez-la-cresta-opuszczone.html

W kierunku celu prowadzi szlak GR 131 (czerwony, choć w terenie brak kolorowych oznaczeń szlaku, są tylko sporadycznie białe kropki, brak tam porządku jaki znamy z polskich szlaków). Ten szlak prowadzi przez kilka wąwozów w tym opisany w tym moim wpisie:

https://wujec.blogspot.com/2019/10/barranco-del-rey-teneryfa-part-5.html

Prowadzi GR 131 na Roque Imoque obok ww. ruin aż do gorącej przełęczy położonej na wysokości ponad 960 m n.p.m., widocznej na poniższej mapie.




Z tej przełęczy należy na Roque Imoque odbić w prawo, mając za plecami ocean, idąc w górę od tablicy widocznej na moim poniższym zdjęciu.


Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020


Podejście na Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020



Uwaga podejście na Roque Imoque wymaga kasku. Idąc pod górę stok staje się coraz bardziej stromy. Chodząc sam po górach Teneryfy mam zawsze kask, apteczkę, śpiwór, czołówkę, odzież na zmianę, linę, itd. 

Nigdy nie wiadomo co może się przydać. Na ogół rano jest chłodno, w nocy też gdy schodziłem z Gór Teneryfy, przy tych odległościach trudno jest zdążyć przed zmierzchem a schronisk tam brak!

Wracam na szlak w mojej opowieści, w pewnym momencie mijam piękne rośliny.


Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020

Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020
Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020



Idąc na Roque Imoque mam wspaniały widok na Dolinę Los Riscos oraz z innej strony na przełęcz Suarez.


Widok z Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020

Widok z Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020



Zjedzenie posiłku na dużej wysokości w ciszy gór, z widokami na Dolinę Los Riscos i Ocean, jest warte wysiłku.


Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020



Idąc na Roque Imoque warto uważać na zmiany pogody w postaci nagłego napływu chmur, na moich zdjęciach widać te zmiany chyba dobrze:)


Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020

Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020

Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020

Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020


Pod samym sutkiem piersi Roque Imoque jest dużo cienia, a strome ściany nad głową pokazują jak małym jestem ja człowiek.


Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020

Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020



Z okolic szczytu Roque Imoque widzę też góry jakie zdobyłem w 2018 i 2019 roku.


Zawróciłem w 2020 roku przy mogile wspinacza położonej może z 80-50 m niżej niż szczyt Roque Imoque.

Miejsce gdzie zawróćiłem pod szczytem Roque Imoque fot. Piotr Wujec AD 2020


Nie ma co się rozpisywać to warto samemu zobaczyć poświęcając te 12 h ma góry!


Piotr Wujec

https://wms.edu.pl/piotr-wujec-o-mnie/

Komentarze

Najczęściej czytane. EN. The most read posts on my blog.